Disclaimer: Mutant X is niet mijn eigendom!
Achtervolgd door problemen.
Hoofdstuk 1
Adam keek de anderen aan. "Jullie weten het echt zeker?", vroeg hij. Shalimar liep op hem af, gaf hem een kus op de wang en zei:" Ja, wij rijden jouw auto terug naar Sanctuary" Ze wuifde naar Emma, die al stomd te wachten in de opening van de Helix. Adam keek nog een keer naar de drie tegenover hem en draaide zich toen om naar de Helix. Hij volgde haar de Helix in en deed de deur achter zich dicht. Brennan zat al achter het stuur van de cadillac en opende het dak van de auto. Het was mooi weer en hij hield ervan om te rijden met een open dak. Jesse, die tegen het portier leunde, opende het en ging toen voorin zitten. Brennan keek wat teleurgesteld, wat hem een lach opleverde van Jesse. Shalimar wachtte totdat de Helix opsteeg en ging toen op de achterbank zitten. Ze zette de koelbox, die op de achterbank stond, tussen de achterbank en de stoel van Jesse neer. Daar bovenop legde ze de meegebrachte kussens en dekens en ging toen rechtop zitten. Brennan had intussen de auto al gestart en reed langzaam de weg op.
Adam was naar het buitenland geweest en had in een opwelling een Cadillac gekocht. Ooit een Cadillac te hebben, was een kinderdroom van hem geweest en nu kon hij hem verwezenlijken. De Cadillac stond op het vliegveld klaar en moest dus alleen nog naar Sanctuary worden gebracht. Maar na de lange reis had Adam geen zin om nog een autorit te maken van bijna twee dagen. Dus hadden Brennan, Jesse en Shalimar aangeboden om de auto te brengen. Emma zou met Adam meegaan, zodat hij niet alleen zou hoeven te gaan. Nu waren ze net 10 minuten onderweg en Shalimar had het zich gemakkelijk gemaakt op de achterbank. Kussens in de nek, languit op de bank en haar benen bungelend uit de auto.
Brennan had de radio wat harder gezet en zat mee te zingen op een nummer van Queen. Ook Shalimar zong mee en liet haar benen meegaan op het ritme. Jesse wierp een blik op de twee en grijnsde. Jesse liet zijn gedachten op de loop gaan. Brennan was duidelijk tevreden met zijn leven. Hij kende Brennan goed genoeg om te weten hoe zijn buien waren en de laatste paar maanden was Brennan overduidelijk gelukkig. Sinds Brennan en Shalimar hun liefde voor elkaar hadden opgebiecht, waren beide veel vrolijker en bleken gewoon te stralen. Ze hadden de laatste paar maanden veel tijd met zijn tweeen doorgebracht. Iets waar hij in het begin erg jaloers op was. Shalimar was zijn "zus" en ze hadden een speciale band met elkaar gehad, vanaf het eerste moment dat hij naar Sanctuary kwam. Ze waren voortdurend samen geweest en die speciale band tussen hen, bleef zelfs toen Brennan en Emma ,Mutant X kwamen versterken. Hij had het niet leuk gevonden, dat zijn vriend, zijn vriendin en "zus" van hem kwam afpakken en had in het begin zijn uiterste best gedaan, om ervoor te zorgen, dat hij steeds bij hen in de buurt bleef. Maar Shalimar en Brennan hadden hem doorgehad en Shalimar was met hem komen praten. Ze had hem verteld, dat ze wist wat hij probeerde te doen en waarom, maar dat hij nergens bang voor hoefde te zijn. Hij was en bleef haar "broer" en niemand, en ook Brennan niet, kon daar tussen komen. Ze was naar voren gekomen en had hem omhelsd. Vervolgens had ze hem gekust en gezegd , dat ze van hem hield. Daarna was hij naar Brennan toegelopen en had hij zijn excuses aangeboden. Deze had de excuses weggewuifd en hem een klap op de schouder gegeven.
Jesse draaide zich om en keek naar Shalimar, die nog steeds meezong met de radio. Ze leek hem niet te zien en was duidelijk met haar eigen gedachten bezig. Hij wierp een blik op Brennan , die was gestopt met zingen en nu steeds door de spiegel naar Shalimar zat te kijken. Ze waren nu een uur onderweg en hij miste Emma. Ook Emma en hij waren verliefd op elkaar geworden en alhoewel ze net een paar dagen een stel waren, had hij het gevoel dat het net zo intens was als de liefde van Shalimar en Brennan. Nu was ze met Adam meegevlogen en hij miste haar. Hij wou dat ze met hen was meegegaan. Hij leunde wat achterover, legde zijn hoofd tegen de stoelleuning en sloot zijn ogen. Even was het stil en toen zuchtte hij diep.
Achtervolgd door problemen.
Hoofdstuk 1
Adam keek de anderen aan. "Jullie weten het echt zeker?", vroeg hij. Shalimar liep op hem af, gaf hem een kus op de wang en zei:" Ja, wij rijden jouw auto terug naar Sanctuary" Ze wuifde naar Emma, die al stomd te wachten in de opening van de Helix. Adam keek nog een keer naar de drie tegenover hem en draaide zich toen om naar de Helix. Hij volgde haar de Helix in en deed de deur achter zich dicht. Brennan zat al achter het stuur van de cadillac en opende het dak van de auto. Het was mooi weer en hij hield ervan om te rijden met een open dak. Jesse, die tegen het portier leunde, opende het en ging toen voorin zitten. Brennan keek wat teleurgesteld, wat hem een lach opleverde van Jesse. Shalimar wachtte totdat de Helix opsteeg en ging toen op de achterbank zitten. Ze zette de koelbox, die op de achterbank stond, tussen de achterbank en de stoel van Jesse neer. Daar bovenop legde ze de meegebrachte kussens en dekens en ging toen rechtop zitten. Brennan had intussen de auto al gestart en reed langzaam de weg op.
Adam was naar het buitenland geweest en had in een opwelling een Cadillac gekocht. Ooit een Cadillac te hebben, was een kinderdroom van hem geweest en nu kon hij hem verwezenlijken. De Cadillac stond op het vliegveld klaar en moest dus alleen nog naar Sanctuary worden gebracht. Maar na de lange reis had Adam geen zin om nog een autorit te maken van bijna twee dagen. Dus hadden Brennan, Jesse en Shalimar aangeboden om de auto te brengen. Emma zou met Adam meegaan, zodat hij niet alleen zou hoeven te gaan. Nu waren ze net 10 minuten onderweg en Shalimar had het zich gemakkelijk gemaakt op de achterbank. Kussens in de nek, languit op de bank en haar benen bungelend uit de auto.
Brennan had de radio wat harder gezet en zat mee te zingen op een nummer van Queen. Ook Shalimar zong mee en liet haar benen meegaan op het ritme. Jesse wierp een blik op de twee en grijnsde. Jesse liet zijn gedachten op de loop gaan. Brennan was duidelijk tevreden met zijn leven. Hij kende Brennan goed genoeg om te weten hoe zijn buien waren en de laatste paar maanden was Brennan overduidelijk gelukkig. Sinds Brennan en Shalimar hun liefde voor elkaar hadden opgebiecht, waren beide veel vrolijker en bleken gewoon te stralen. Ze hadden de laatste paar maanden veel tijd met zijn tweeen doorgebracht. Iets waar hij in het begin erg jaloers op was. Shalimar was zijn "zus" en ze hadden een speciale band met elkaar gehad, vanaf het eerste moment dat hij naar Sanctuary kwam. Ze waren voortdurend samen geweest en die speciale band tussen hen, bleef zelfs toen Brennan en Emma ,Mutant X kwamen versterken. Hij had het niet leuk gevonden, dat zijn vriend, zijn vriendin en "zus" van hem kwam afpakken en had in het begin zijn uiterste best gedaan, om ervoor te zorgen, dat hij steeds bij hen in de buurt bleef. Maar Shalimar en Brennan hadden hem doorgehad en Shalimar was met hem komen praten. Ze had hem verteld, dat ze wist wat hij probeerde te doen en waarom, maar dat hij nergens bang voor hoefde te zijn. Hij was en bleef haar "broer" en niemand, en ook Brennan niet, kon daar tussen komen. Ze was naar voren gekomen en had hem omhelsd. Vervolgens had ze hem gekust en gezegd , dat ze van hem hield. Daarna was hij naar Brennan toegelopen en had hij zijn excuses aangeboden. Deze had de excuses weggewuifd en hem een klap op de schouder gegeven.
Jesse draaide zich om en keek naar Shalimar, die nog steeds meezong met de radio. Ze leek hem niet te zien en was duidelijk met haar eigen gedachten bezig. Hij wierp een blik op Brennan , die was gestopt met zingen en nu steeds door de spiegel naar Shalimar zat te kijken. Ze waren nu een uur onderweg en hij miste Emma. Ook Emma en hij waren verliefd op elkaar geworden en alhoewel ze net een paar dagen een stel waren, had hij het gevoel dat het net zo intens was als de liefde van Shalimar en Brennan. Nu was ze met Adam meegevlogen en hij miste haar. Hij wou dat ze met hen was meegegaan. Hij leunde wat achterover, legde zijn hoofd tegen de stoelleuning en sloot zijn ogen. Even was het stil en toen zuchtte hij diep.